สื่อนำเรื่องออนไลน์........การอ่านอย่างมีวิจารณญาณ เรื่อง เห็นแก่ลูก                                                                                                                                                                         เรื่อง                 เห็นแก่ลูก พระราชประวัติ                                  พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว(ทรงพระราชนิพนธ์ ใช้พระนามแฝง พระขรรค์เพชร)       พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่เป็นทั้งปราชญ์และจินตกวี  ทรงเชี่ยวชาญทางด้านอักษรศาสตร์ โบราณคดี ได้ทรงพระราชนิพนธ์งานวรรณคดีประเภทต่าง ๆ ทั้งบทร้อยแก้วและบทร้อยกรองเป็นภาษาไทยและภาษาอังกฤษกว่า ๒๐๐ เรื่อง อาทิ มัทนะพาธา อุตตะระกุรุ (ทรงพระราชนิพนธ์เป็นภาษาอังกฤษ )ลัทธิเอาอย่าง  พระองค์ใช้พระนามแฝง เช่น อัศวพาหุ   รามจิตติ  ศรีอยุธยา  พันแหลม นายแก้ว นายขวัญ  เป็นต้น  นอกจากนี้  พระองค์ทรงยกฐานะโรงเรียน มหาดเล็กหลวงขึ้นเป็นจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  จัดตั้งธนาคารออมสิน  ตราพระราชบัญญัติการประถมศึกษา พระราชบัญญัติ  ขนานนามสกุล ตั้งกองเสือป่าและลูกเสือ ที่มาของเรื่อง                                         บทพระราชนิพนธ์นี้  เป็นบทละครพูดที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชนิพนธ์จากโครงเรื่องด้วยพระปรีชาสามารถของพระองค์ที่เป็นทั้งปราชญ์และจินตกวี  จุดมุ่งหมายในการแต่ง                           ใช้เป็นบทละครพูด  แสดงเพื่อความบันเทิงที่แฝงข้อคิดให้เห็นถึงความรัก       ความเสียสละของพ่อที่มีต่อลูก รูปแบบงานประพันธ์                                       ร้อยแก้ว  บทละครพูดขนาดสั้น เนื้อเรื่องย่อ                                                        นายล้ำมาขอพบพระยาภักดีนฤนาถที่บ้าน ซึ่งพบแต่อ้ายคำคนรับใช้ส่วนพระยาภักดีนฤนาถยังไม่กลับจากการทำงาน   นายล้ำยืนยันจะอยู่รอพบพระยาภักดีนฤนาถ ซึ่งอ้ายคำไม่ค่อยไว้ใจนายล้ำนัก นั่งเฝ้าจนกระทั่งพระยาภักดีนฤนาถกลับจากที่ทำงาน     พระยาภักดีนฤนารถจำนายล้ำเกือบไม่ได้เนื่องจากนายล้ำแก่ลงไปมาก เมื่อถามว่านายล้ำมีเหตุผลอะไรในการมาพบตนครั้งนี้ นายล้ำบอกว่า มาเพื่อขอพบลูกสาว คือแม่ลออ ซึ่งเกิดจากแม่นวลภรรยาของนายล้ำ ตั้งแต่นายล้ำถูกจำคุกเกือบสิบห้าปี ก่อนที่แม่นวลจะตายได้ยกลูกสาวคือแม่ลออให้พระยาภักดีเลี้ยงดู และเมื่อนายล้ำทราบว่า แม่ลออจะแต่งงาน จึงคิดจะแสดงตนเป็นพ่อและขอไปอยู่กับลูกสาวด้วย ซึ่งพระยาภักดีนฤนาถไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะกลัวว่าแม่ลออจะมัวหมองเนื่องจากมีพ่อเป็นคนขี้คุก จึงเสนอเงินให้นายล้ำตามที่นายล้ำต้องการ  แต่นายล้ำไม่ยอมจึงเกิดการทะเลาะกันอย่างรุนแรง    แต่พอดีแม่ลออกลับมาจากข้างนอก เรื่องทุกอย่างจึงสงบลง เมื่อพบหน้าแม่ลออนายล้ำแนะนำตนว่าเป็นเพื่อนเก่าของพระยาภักดี แม่ลออคิดว่านายล้ำคงรู้จักพ่อและแม่ของตน จึงถามถึงเรื่องราวของพ่อแม่ตน ที่เสียชีวิตไปแล้ว  นายล้ำเห็นความอ่อนหวานของแม่ลออที่พูดถึงพ่อแม่ของตน และแม่ลออยืนยันว่า ถ้าใครมาบอกว่าพ่อของตนเป็นคนไม่ดีก็จะไม่เชื่อเด็ดขาด เนื่องจากดูรูปแล้ว แม่ลออเชื่อว่าพ่อของตนต้องเป็นคนดี นายล้ำจึงสำนึกได้ และไม่อยากทำลายภาพของพ่อในความรู้สึกที่ดีของแม่ลออ จึงลากลับไปโดยไม่ได้แสดงตนว่าเป็นพ่อ พระยาภักดีนฤนาถจึงให้เงินแก่นายล้ำเพื่อไปลงทุนประกอบอาชีพและได้มอบรูปถ่ายแม่ลออแก่นายล้ำรูปหนึ่ง                                                                                                 เรื่อง  เห็นแก่ลูก  ๑.     ออฟฟิศ                                       สำนักงาน ที่ทำงาน ๒.     พิศ                                             เพ่งดู  แลดูอย่างจงใจ ๓.     ปอน ๆ                                         ซ่อมซ่อ มีลักษณะประหนึ่งว่าอัตคัดขัดสน ๔.     บางกอก                                      กรุงเทพมหานคร  ๕.     เสมียนบาญชี                                เจ้าหน้าที่เกี่ยวกับบัญชี ๖.      ระหาย                                        กระหาย ๗.     พระราชอาญา                               คดีเกี่ยวกับโทษหลวง เรียกคดีอาญา หรือ ความอาญา ๘.     อินัง                                            เอาใจใส่   เอาใจช่วย ดูแล เหลียวแล นำพา  ในความปฏิเสธ) เช่นไม่อินัง                                                          ไม่อินังขังขอบ  หมายความว่า ไม่เอาใจใส่ ๙.      เดียรฉาน                                     สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่น หมู หมา วัว ควาย ๑๐.    เป็นโทษ                                      ต้องโทษ ๑๑.    หมอความ                                    ทนายความ ๑๒.    ฉาย                                            ถ่ายภาพ ๑๓.    เกินเวลา                                       สายเกินไป ๑๔.    หมาย                                          ตั้งใจ ๑๕.    ขยาย                                          เปิดเผย ขยายความ ๑๖.    จำคนแน่                                       จำคนแม่น ๑๗.    อาญาจักร                                     อาญาแผ่นดิน ๑๘.    เกลอ                                           เพื่อน ๑๙.    รับประทานโทษ                              ขอโทษ ๒๐.    ใต้เท้า                                          ท่าน ๒๑.    ขอรับ                                           ครับ ๒๒.    การ                                             งาน ๒๓.    เทียว                                            ทีเดียว ๒๔.    สำแดง                                         แสดง ๒๕.    เหนี่ยวใจ                                      อดใจ                                                                                                                                              05/12/50 ออกแบบพัฒนาโดย สุรินทร์ ยิ่งนึก