จัดการเรียนรู้ตามหลักไตรสิกขา

แนวทางการปฏิรูปการเรียนรู้ที่จัดการเรียนการสอนโดยยึดผู้เรียนสำคัญที่สุดเพื่อพัฒนาผู้เรียนให้เป็นคนดีคนเก่ง มีความสุข โดยใช้กระบวนการเรียนรู้ตาม  นัยแห่งพุทธธรรมคือการฝึกฝนตนเองเรื่องศีล การฝึกฝนตนเองเรื่องสมาธิ     การฝึกฝนตนเองเรื่องปัญญา  หลักการเรียนรู้ข้างต้นเป็นหลักและแนวปฏิบัติที่บูรณาการของการพัฒนามนุษย์ซึ่งในพระไตรปิฎก เรียกว่า ไตรสิกขา  (ศีลสมาธิ ปัญญา)ซึ่งเป็นการฝึกหัดอบรมกายวาจาและจิตของมนุษย์ให้สามารถค้นพบและควบคุมตนเองเรียนรู้และพัฒนาตนเองโดยใช้ปัญญาเพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ตนเอง และเกิดประโยชน์ต่อผู้อื่นหลักการเรียนรู้ตามแนวไตรสิกขาจึงมีความสมบูรณ์ที่ผู้สอนต้องรู้จักผู้เรียนแต่ละคนและถือว่าผู้เรียนเป็นมนุษย์ที่ต้องได้รับการพัฒนาทั้งทางกาย วาจา จิต (ใจ) และปัญญาการเรียนการสอนตามนัยแห่งพระพุทธศาสนา จึงมิใช่การถ่ายทอดความรู้ด้านความรู้ (ปริยัติ) เท่านั้นหากแต่เน้นการฝึกหัดอบรม (ปฏิบัติ)และการวิเคราะห์ประเมินผลของ การปฏิบัตินั้นด้วย (ปฏิเวธ) นอกจากนี้การฝึกหัดอบรมตามแนวไตรสิกขายังเน้นความสำคัญของการเป็นกัลยาณมิตรและความสำคัญของสังคมสิ่งแวดล้อมที่ช่วยเกื้อหนุนให้เกิดการเรียนรู้อีกด้วย

สิกขา แปลว่า ศึกษา มรรค ก็แปลว่า ทางชีวิต เราสิกขาอย่างไร เราก็มีมรรคคือวิถึชีวิตที่ดีงามขึ้นอย่างนั้น เมื่อสิกขามากขึ้น วิถีชีวิตของเราก็กลายเป็นมรรคมากขึ้น คือก้าวไปในมรรคมากขึ้น เรายิ่งทำไตรสิกขาให้เจริญมากขึ้น เราก็ยิ่งก้าวไปในมรรคมากขึ้น ฉะนั้น มรรค ก็เป็นเรื่องเดียวกับไตรสิกขา หรือเป็นอีกด้านหนึ่งของไตรสิกขา